Metoda Najpierw Mieszkanie
Metoda Najpierw Mieszkanie (Housing First) opracowana przez dr. Sama Tsemberisa i wdrażana przez organizację Pathways to Housing w Nowym Jorku od 1992 roku, obecnie jest stosowana w USA, Kanadzie, Australii i wielu krajach europejskich.

Najpierw Mieszkanie (Housing First) to innowacyjna metoda, której głównym celem jest rozwiązanie sytuacji długotrwałej bezdomności osób o wysokich potrzebach wsparcia. Jej interwencja opiera się na dwóch zasadniczych elementach, łączących dostęp do mieszkań indywidualnych, zintegrowanych ze wspólnotą, z zapewnieniem specjalistycznego, technicznego, zindywidualizowanego i ciągłego wsparcia.

Metoda Najpierw Mieszkanie została sformułowana oryginalnie w języku angielskim jako Housing First. W opracowaniach dotyczących Housing First w Polsce przyjęło i ugruntowało się tłumaczenie Najpierw Mieszkanie. Oczywiście można byłoby także tłumaczyć Housing First jako najpierw lub po pierwsze mieszkalnictwo/mieszkanie/własny dom. Szczególnie to ostatnie odniesienie do własnego domu wydaje się ciekawe i trafne, ponieważ zwraca uwagę nie tylko na zapewnienie fizycznego mieszkania, ale wskazuje na proces i szerokie wsparcie budujące poczucie własnego domu. Tym bardziej, że w języku polskim znaczenie domu jest dużo szersze, niż znaczenie mieszkania.
Podobnie przyjęło się, że jeśli mówimy o Housing First to traktujemy ją jako metodę/filozofię/podejście Najpierw Mieszkanie. W naszym projekcie i naszym modelu częściej stosujemy sformułowanie metoda bądź podejście, uznając, że filozofia to pojęcie szersze. Jednocześnie filozofia, jeśli pojawia się w odniesieniu do Najpierw Mieszkanie to w potocznym i zawężającym znaczeniu. Przyjmuje się, że jednocześnie metoda Najpierw Mieszkanie odnosi się do pierwotnego i oryginalnego rozumienia Housing First z podręcznika dr. Sama Tsemberisa z 2010 roku, gdzie zaprezentowano podejście organizacji Pathways to Housing. Próba opisu i syntezy metody Najpierw Mieszkanie dokonana została także w poradniku wdrażania Najpierw Mieszkanie w Europie przez Nicholasa Pleace’a w 2016 roku.
